Omdat Amiel terug kwam van schoolkamp, waar hij overigens ook elke dag vegetarisch heeft gegeten, dacht ik: kom, ik maak ravioli. Nooit doen als je haast hebt en het al jááren niet meer zelf gemaakt hebt. Ik geloof dat we pas tegen half 9 (!) aan tafel gingen. Maar hierbij:
ravioli met een vulling van kaas-walnoten en met een vulling van spinazie-ricotta.
Eerst maak je het deeg van durum tarwemeel. Dat is een grove tarwe met heel veel gluten, waardoor het een stevig, vast deeg geeft en toch niet kleverig is. Voor ravioli kun je er ook deels (een kwart tot een derde) fijne gewone bloem door mengen. Neem bijvoorbeeld 300 gram durum meel en 100 gram fijne tarwemeel.
Maak daar een berg van met een kuil in het midden op een schoon aanrechtblad en werk vanuit het midden 1 voor 1 4 middelgrote eieren door het meel. Je breekt als het ware van binnenuit de muur van meel af. Je schijnt daar zo zelfs schone handen bij te kunnen houden :-) Het kost je ongeveer 10 minuten om zo een mooie bal deeg van te kneden. Eventueel een heel klein beetje water toevoegen als het deeg te vast is, maar het deeg mag niet plakkerig worden.
Het is zwaar, maar na een paar minuten merk je vanzelf dat het een vaste bal wordt. Doe dit in een diepvrieszakje in de koelkast als je de ravioli pas na een half uur maakt.
Ik heb deze keer twee vullingen gemaakt. Eentje van 150 gram geraspte parmezaanse kaas, 150 gram walnoten, zout, zwarte peper en een handje basilicumblaadjes. Dit maak je fijn in een keukenmachine en als laatste voeg je olie en 2 lepels mascarpone toe.
De andere vulling is van 300 gram verse, geblancheerde en uitgeknepen spinazie zonder steeltjes, fijn gesneden. De ricotta (150 gram) kruid je met wat nootmuskaat, zwarte peper en een klein beetje parmezaanse kaas. Meng de ricotta met de spinazie en voeg eventueel wat zout toe.
Het deeg rol je uit met een pastamachientje. Eerst een kleine bol op een brede stand doorrollen, dubbel vouwen en nogmaals 'uitrollen'. In zo'n 5 keer ga je naar de dunnere stand. Ik stop na stand 6, de dunste is nummer 7, maar dan wordt het bij mij te dun. Dan is het het makkelijkste om een ravioli vorm te nemen, maar die heb ik niet (meer) en ik heb nu met een zogenaamde stempel grote ravioli gemaakt. Wat een werk!!
En daarbij komt dat ik die met de spinazievulling ook op elkaar heb gelegd en die bleven dus plakken en vielen uit elkaar.
Tip !: bepoeder de ravioli, zeker die met de spinazie, licht met meel en leg ze op hout en niet op een bord.
Het koken is in een paar minuutjes gedaan. Flink veel kokend water met een beetje olijfolie en zout. Er zit geen zout in het deeg, dus de pasta krijgt smaak door het zoute water. Direct opdienen wat het koelt snel af. Met een beetje boter en een een tomatensalade of wat gestoomde groenten.
Die lieve kinderen leden al een uur honger, de spinazie ravioli waren mislukt, maar "ze zijn wel heel lekker, hoor, mam!" En van de mooiste moest ik toch een foto maken, bij deze ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten